Hace unos días, recibí una preciosa noticia de que uno de mis poemas va a ser publicado en el poemario: Versos en el Aire, y he recibido otra de ésas noticias hermosas..., hace tan sólo unos minutos, supe que otro de mis poemas, formará parte del Muro dxs Poetas, una linda iniciativa que nace dentro del Festival Kerouac Vigo. Feliz y agradecida porque mis letras estarán estampadas sobre cerámica, en un muro especial junto a otros autores y que crecerá en la rúa Londres de Vigo a lo largo de los años... Precioso no?
Y como hoy es Domingo, dejo las novedades, ésta vez y en un alarde de grandeza... ¡¡¡un vídeo!!!!
Gracias a tod@s por la compañía.
Feliz semana
Besos
Boas noites, hoxe recibín outra désas novas fermosas, fai tan só unos minutos, souben que outro dos meus poemas formará parte, do Muro dxs Poetas, unha linda iniciativa que nace dentro do Festival Kerouac Vigo. Feliz y agradecida porque as miñas letras estarán estampadas sobre cerámica nun muro moi especial, xunto a outros autores e que crecerá ao longo da rúa Londres en Vigo. Precioso, verdade?!
E como hoxe e domingo, deixo aquí as novidades, ésta vez e nun alarde de grandeza... Un vídeo!!!!
Grazas a todos por la compañía.
Feliz otoñal semana.
Bicos
blo2013blo.blogspot.com
Serendiverso (Facebook)
https://www.youtube.com/watch?v=gK57NbI3OzY&feature=youtu.be
Gracias a Laura , por la amistad, la paciencia y el consejo
miércoles, 27 de septiembre de 2017
domingo, 17 de septiembre de 2017
Locura en tránsito
Se me han anarquizado los huecos
Ellos que eran tan cabales, ordenados, tan vacíos
Y sin asomo de conclusión
Hallan la estrofa desconocida
Alzan el puño, es sedición
Exigen su cuota, sólo de amor
BLo
Ellos que eran tan cabales, ordenados, tan vacíos
Y sin asomo de conclusión
Hallan la estrofa desconocida
Alzan el puño, es sedición
Exigen su cuota, sólo de amor
BLo
domingo, 10 de septiembre de 2017
Levo a vida
Lévome a pedra que supura vida
Levo a pena
Levo a risa
Lévome os barcos,
Levo Muros na retina
Levo unha morea e ansias dos versos
Levo cabo Home e a súa brisa
Levo Portonovo escrito na pel
Lévome as voces
Levo as poetisas
Levo algún engano
Levo a xanela con vistas o amor non acontecido
Levo as miñas guerreiras conmigo
Levo liberdade
Levo o aloumiño
Lévome fortes apertas e agarimos
Levo o corazón da árbore moi dentro
Levo Jazz en branco e negro
Levo a sorte no meu peito
Lévome dos seus beizos o sorriso
Lévome seus ollos
Levo os pes espidos...
Ao final deste verso, nacemos setembro
BLo
blo2013blo.blogspot.com
Serendiverso
Levo a pena
Levo a risa
Lévome os barcos,
Levo Muros na retina
Levo unha morea e ansias dos versos
Levo cabo Home e a súa brisa
Levo Portonovo escrito na pel
Lévome as voces
Levo as poetisas
Levo algún engano
Levo a xanela con vistas o amor non acontecido
Levo as miñas guerreiras conmigo
Levo liberdade
Levo o aloumiño
Lévome fortes apertas e agarimos
Levo o corazón da árbore moi dentro
Levo Jazz en branco e negro
Levo a sorte no meu peito
Lévome dos seus beizos o sorriso
Lévome seus ollos
Levo os pes espidos...
Ao final deste verso, nacemos setembro
BLo
blo2013blo.blogspot.com
Serendiverso
viernes, 8 de septiembre de 2017
Madrid. Mío.
Madrid.Mío.( Poema recitado)
https://youtu.be/MB7d64xJJR0
A veces y sólo a veces
Echo de menos los colores de tu ruido
Los semáforos como árboles de Navidad que nunca sabes cuándo van a cambiar, y siempre piensas...¿cuál es el mío?
El vestido rojo que te pones en Octubre
Ser una más entre tanto y cuanto
Leer cientos de libros en el metro
Y susurrar canciones empatadas con chasquidos
Correr, para no perder ni el aliento ni el olvido
Encontrarme en un instante con los ojos de un desconocido
Pasear fumando por el Rastro, bajo el sol de Enero en un Domingo
Sentirme vibrar porque de África hay un pedazo en el Retiro
Embobarme descubriendo al último artista que hoy hace esquina, entre Lavapiés y La Latina
Sentarme bajo un árbol del Botánico, recitándome el poema de los "Formales y el frío"
Del Bonano, el huevo duro y el vino
De mi apartamento en la corrala, con el suelo hundido
y de mi vecino ciego y el volumen del traductor de sus libros
De tus anillos sobre anillos, silenciando los suspiros,
Claxon, guitarra, grito, chirrido, yembé,
acompasando todos mis latidos
Hasta de la culpa, del no llegar a tiempo
a comer un Kebab en Bilbao, con un amigo
A veces,y sólo a veces, el recuerdo me retuerce tanto que para tenerte cerca, te lloro desde el desgarro....Madrid.
Mío.
blo2013blo.blogspot.com
BLo
Serendiverso
Suscribirse a:
Entradas (Atom)